SPECYFIKA DZIAŁANIA SYSTEMÓW WENTYLACJI I KLIMATYZACJI W WARUNKACH EPIDEMII COVID-19

Oferujemy przegląd materiałów REHVA - Europejskiego Stowarzyszenia Specjalistów HVAC przygotowanych do obsługi systemów ogrzewania, wentylacji i klimatyzacji w budynkach użyteczności publicznej i komercyjnych, centrach biurowych i instytucjach edukacyjnych. Zalecenia te nie powinny być stosowane do systemów wentylacji i klimatyzacji w pomieszczeniach medycznych, w których przebywają osoby zakażone.

Metody przenoszenia infekcji wirusowej

Zrozumienie sposobów przenoszenia czynników zakaźnych jest niezwykle ważne dla określenia środków niezbędnych do zlokalizowania infekcji wirusowej i ochrony zdrowia ludzkiego.

Biorąc pod uwagę obecnie dostępne informacje na temat rozprzestrzeniania się COVID-19, oczekuje się, że istnieją dwa sposoby rozprzestrzeniania się tego wirusa: kontakt - z rąk do rąk, z rąk do powierzchni, z późniejszym przeniesieniem wirusa na błonę śluzową nosa, ust lub oczu podczas przypadkowego dotknięcia ich rękami, a także cętkowanie - poprzez spożycie do organizmu zdrowej osoby dużych cętek / cząstek, które są uwalniane podczas kichania, kaszlu lub rozmowy z zakażonymi osobami.

Istnieje jednak trzeci sposób przenoszenia tego wirusa - droga fekalno-oralna. Ten sposób przenoszenia COVID-19 został uznany przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) (Briefing techniczny WHO z dnia 2 czerwca 2020 r.). W dokumencie tym podkreślono konieczność czyszczenia nieintaz poprzez przykrywanie ich chrupkami jako środek zapobiegawczy przeciwko rozprzestrzenianiu się wirusa. Ponadto podkreśla się znaczenie zapobiegania wyciekom wody w syfonach kanalizacyjnych, zainstalowanych w pidlogach i innych urządzeniach sanitarno-technicznych toalet i łazienek, regularnego uzupełniania w nich wody w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania uszczelnienia wodnego. Wymagania te są spójne z obserwacjami poczynionymi podczas epidemii zespołu ostrej niewydolności oddechowej (SARS) w latach 2002-2003, kiedy to stwierdzono, że suche syfony na odpływach do kanalizacji były sposobem przenoszenia się choroby w kompleksie mieszkalnym (Amoy Garden) w Hongkongu.

1. Kontaktowy sposób przenoszenia: poprzez niezapośredniczony kontakt zdrowej osoby z dużymi kropelkami (> 10 µm) rozprzestrzenianymi przez zakażoną osobę i osadzającymi się na powierzchniach znajdujących się w odległości nie większej niż 1-2 m. Większość tych dużych plamek osadza się na sąsiednich powierzchniach i przedmiotach, takich jak cokoły, krzesła, stoły itp. Te cętki są wytwarzane podczas kaszlu i kichania (kichanie często wytwarza więcej cząstek niż kaszel). Ludzie mogą się zarazić, dotykając rękoma takich powierzchni lub przedmiotów, a następnie przenosząc tę infekcję na siebie - na błony śluzowe nosa, ust lub oczu.

2. Przenoszenie przez błony śluzowe: niezapośredniczone rozprzestrzenianie się kropelek z błon śluzowych, które są uwalniane podczas kaszlu, wąchania lub rozmowy z zakażonymi osobami na błony śluzowe zdrowych osób. Dzieje się tak często, gdy odległość między nimi jest niewielka (1-2 metry).

3. Przenoszenie infekcji drogą powietrzną (aerozolową): cząsteczki ("jądra" lub pozostałości cętek <5 µm), które powstają po odparowaniu i odparowaniu większych cętek (cętki 10 µm są odparowywane do rozmiaru "jąder" w ciągu 0,2 s), które z kolei powstają podczas kaszlu, kaszlu, wąchania i mówienia zakażonych osób, są w stanie unosić się we wnętrzu przez długi czas (lata) i przemieszczać się na duże odległości, znacznie zwiększając prawdopodobieństwo przedostania się do układu oddechowego i na błony śluzowe zdrowych osób. Rozmiar cząstek koronawirusa wynosi 80-160 nm (0,1 µm) i pozostaje on aktywny przez wiele lat lub kilka dni (w przypadku braku specjalnego oczyszczania). COVID-19 pozostaje aktywny przez okres do 3 lat we wnętrzu pomieszczenia i 2-3 dni na powierzchniach przedmiotów znajdujących się w pomieszczeniu przy standardowych parametrach klimatycznych. Takie szkodliwe cząsteczki wirusa mogą pozostać we wnętrzu i przemieszczać się na duże odległości, zwiększając ryzyko rozprzestrzeniania się infekcji.

W związku z tym ważne stają się następujące pytania.

Jaką rolę odgrywają systemy wentylacji i klimatyzacji (VAC) w prawdopodobieństwie rozprzestrzeniania się infekcji?

Czy skażone cząsteczki mogą być transportowane i rozpraszane w pomieszczeniach przez kanały powietrzne systemów wentylacyjnych i klimatyzacyjnych?

Jakie metody działania AHF są skuteczne podczas pandemii COVID-19?

W przypadku zakażenia koronowirusem (COVID-19) metoda przenoszenia zakażenia drogą powietrzną (aerozolową), tj. wchłanianie skażonych cząstek przez unoszące się w powietrzu strumienie IHC, znajdujących się we wnętrzu pomieszczenia i ich przeniesienie do innych pomieszczeń jest prawdopodobne, ale takie przypadki na dzień 3. 04. 2020 r.04.2020 nie zostały oficjalnie zarejestrowane. Na ten sam dzień nie ma opublikowanych danych ani badań dotyczących wykluczenia możliwości takiego transferu. Należy zauważyć, że wirus COVID-19 został wyizolowany z wymazów pobranych z kanałów wentylacji wyciągowej pomieszczeń, w których mieszkali pacjenci zakażeni COVID-19.

Fakt ten może jednak wskazywać na następujące fakty:

odległość 1-2 m od osób zakażonych COVID-19 może być niewystarczająca;
aby usunąć większą liczbę skażonych cząstek, zaleca się zwiększenie wymiany powietrza.

OIE wstępnie uznało możliwość przenoszenia wirusa COVID-19 drogą powietrzną w placówkach opieki zdrowotnej, domagając się zwiększenia przepływu powietrza wentylacyjnego. Możliwość rozprzestrzeniania się wirusa tą drogą jest mało prawdopodobna w określonych warunkach. Przenoszenie drogą powietrzną (zgodnie z oficjalnymi danymi z badań przeprowadzonych w Japonii) jest możliwe w pewnych okolicznościach, na przykład podczas rozmowy z osobami znajdującymi się w bliskiej odległości w zamkniętej przestrzeni. W takich przypadkach istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się infekcji nawet bez kaszlu lub kichania. W badaniach tych stwierdzono, że przenoszenie aerozoli jest mało prawdopodobne, ponieważ wirus może pozostawać w aerozolach przez kilka lat. Zostało to również potwierdzone w niedawnym badaniu, w którym przeanalizowano przypadki nietypowej prędkości rozprzestrzeniania się choroby. Wyniki wykazały, że ograniczona przestrzeń i pomieszczenia z niewystarczającą wentylacją w znacznym stopniu przyczyniają się do wysokiej liczby infekcji.

Wnioski dotyczące przenoszenia infekcji drogą powietrzną (aerozolową).

W chwili obecnej konieczne jest stawienie czoła tej pandemii w sposób kompleksowy/wszechobejmujący. Należy również podjąć środki w celu zmniejszenia prawdopodobieństwa przenoszenia zakażeń drogą powietrzną w budynkach (oprócz standardowych środków higieny zalecanych przez OIE, patrz dokument OIE "Przygotowanie miejsc pracy na COVID-19").

PRAKTYCZNE ŚRODKI DOTYCZĄCE FUNKCJONOWANIA URZĄDZEŃ SANITARNYCH W BUDYNKU PODCZAS PANDEMII COVID-19

Zwiększenie wentylacji nawiewno-wywiewnej.

W budynkach wyposażonych w systemy wentylacji mechanicznej zaleca się wydłużenie czasu ich działania. W tym celu należy zmienić ustawienia czasu uruchamiania i wyłączania systemów wentylacyjnych budynku odpowiednio o co najmniej 2 lata wcześniej i później. W takim przypadku wartość natężenia przepływu powietrza nie powinna być mniejsza niż zaprojektowana.
W systemach wentylacji adaptacyjnej konieczna jest zmiana nastawy stężenia_CO2 na niższą wartość (400 ppm) w celu zwiększenia szybkości wymiany powietrza.
W okresie nieobecności ludzi w budynku zaleca się, aby nie wyłączać systemu wentylacji, ale kontynuować jego działanie przy zużyciu powietrza niższym niż wartość projektowa.
W budynkach zamkniętych na czas kwarantanny (niektóre budynki biurowe lub placówki edukacyjne) nie zaleca się całkowitego wyłączania systemu wentylacji, ale kontynuowanie jego pracy przy zużyciu powietrza niższym niż wartość projektowa.
Ogólnym zaleceniem jest dostarczanie do pomieszczenia jak największej ilości powietrza zewnętrznego. Kluczowym parametrem jest ilość świeżego powietrza dostarczanego do pomieszczenia na 1 osobę.
W przypadku zmniejszenia liczby pracowników w budynku, nie należy umieszczać pozostałych pracowników w mniejszych pomieszczeniach. Konieczne jest zwiększenie dystansu społecznego między nimi (minimalna fizyczna odległość między ludźmi 2-3 m), aby poprawić parametry powietrza wentylacyjnego.
Systemy wentylacyjne w toaletach muszą być włączone, aby zapewnić zmniejszony przepływ powietrza w tych obszarach i zapobiec przenoszeniu wirusa drogą fekalno-oralną.

Należy stosować intensywne wietrzenie (inspekcję).

Ogólnym zaleceniem jest zapobieganie stłoczeniu w słabo wentylowanych pomieszczeniach.
W budynkach bez systemów wentylacji mechanicznej konieczne jest aktywne korzystanie z wentylacji okiennej (nawet jeśli powoduje to pewien dyskomfort termiczny). Wentylacja okienna jest skutecznym sposobem na zwiększenie wymiany ciepła w pomieszczeniach i w budynku. Po wejściu do pomieszczenia należy otworzyć okna na około 15 godzin (zwłaszcza jeśli wcześniej w pomieszczeniu przebywały osoby).
Okna w toaletach powinny być zamknięte. Otwarte okna w toaletach z wentylacją naturalną lub wymuszoną mogą powodować zwiększony hałas w toaletach i dalszy przepływ zatkanego powietrza z toalet do sąsiednich pomieszczeń. Jeśli pomieszczenia toalet nie są odpowiednio wentylowane i nie można wykluczyć wentylacji okiennej, w takim przypadku konieczne jest zapewnienie wentylacji budynku poprzez otwarcie okien w innych pomieszczeniach.

Temperatura powietrza i jego wilgotność nie mają znaczenia

wilgotność względna i temperatura w pomieszczeniu determinują rozprzestrzenianie się wirusów w pomieszczeniu, wpływając na ich żywotność, tworzenie się jąder i stan błon śluzowych osób przebywających w pomieszczeniu. Rozprzestrzenianie się niektórych wirusów w pomieszczeniach można ograniczyć poprzez zmiany temperatury powietrza i wilgotności względnej. Nie dotyczy to COVID-19.

Koronawirusy są bardzo odporne na zmiany środowiskowe i tolerują tylko bardzo wysoką wilgotność względną powyżej 80% i temperatury powyżej 30°C. Parametry te nie są jednak nieodłącznie związane z klimatem zwykłych pomieszczeń. COVID-19 wykazał długowieczność podczas:

14 dni w temperaturze 4 ℃;

1 dzień w 37 ℃;

30 minut w temperaturze 56 ℃.

COVID-19 wykazał wysoką stabilność w typowej temperaturze pokojowej 21-23 ℃ i 65% wilgotności. Obłożenie pomieszczenia do 65% może mieć bardzo ograniczony lub żaden wpływ na stabilność wirusa COVID-19.

Dane nie potwierdzają, że umiarkowana zawartość wody na poziomie 40-60% będzie skuteczna w zmniejszaniu przeżywalności COVID-19, więc wywoływanie NIE jest sposobem na zmniejszenie przeżywalności COVID-19. Wartości wilgotności względnej powietrza w pomieszczeniu niestety również nie wpływają na szybkość parowania w nim cętek i ich agregacji w większe cętki. Suche cętki o rzeczywistej wielkości 0,5-10 µm zostaną szybko odparowane przy dowolnym poziomie wilgotności względnej (RH). Ważne jest jednak, że przy niskich wartościach RH rzędu 10-20% powierzchnie jam nosowych i błon śluzowych ludzi są bardziej pobudzone i wrażliwe na infekcje, z tego powodu zaleca się czasami dodatkowe nawilżanie (do poziomu 30-35%). W okresie wiosenno-letnim w naszej strefie klimatycznej optymalne dla błon śluzowych człowieka wartości względnej włochatości ustalane są w sposób naturalny.
Dlatego w budynkach wyposażonych w systemy grzewcze nie ma potrzeby zmiany ustawień wilgotności względnej. Systemy ogrzewania i chłodzenia mogą działać jak zwykle, ponieważ nie wpływają na ekspansję COVID-19.
Nie są konieczne żadne zmiany w regulacji systemów ogrzewania lub klimatyzacji.

Bezpieczne korzystanie z sekcji odzysku ciepła

W pewnych warunkach cząsteczki wirusów z powietrza wywiewanego mogą zostać ponownie wprowadzone do pomieszczenia.

Rekuperatory ciepła mogą być źródłem przenoszenia wirusów z powietrza wywiewanego do nawiewanego w wyniku występujących w nich prądów (przepływów krzyżowych). W obrotowych rekuperatorach powietrza mogą występować znaczne wypływy w wyniku wad konstrukcyjnych niektórych z nich i nieodpowiedniej konserwacji. W prawidłowo działających rekuperatorach obrotowych wypływy są w przybliżeniu takie same jak w rekuperatorach płytowych i stanowią 1-2% ilości powietrza.

Przepływ powietrza w rekuperatorach nie może przekraczać 5% i musi być kompensowany przez zwiększenie ilości powietrza zewnętrznego zgodnie z normą EN 16798-3: 2017. Jednak niektóre rekuperatory obrotowe mogą nie być zainstalowane lub skonfigurowane zgodnie z przeznaczeniem.

Najbardziej rozpowszechniony błąd instalacji i regulacji rekuperatorów obrotowych polega na tym, że po stronie powietrza wywiewanego powstaje wyższe ciśnienie. Prowadzi to do przepływu powietrza nawiewanego do powietrza powrotnego. Stopień niekontrolowanego przepływu zanieczyszczonego powietrza wywiewanego w takich przypadkach może sięgać nawet 20%, co jest niedopuszczalne.
Obrotowe wymienniki ciepła, które są prawidłowo zaprojektowane, zainstalowane i konserwowane, mają praktycznie zerowy przepływ cząstek substancji unoszących się w powietrzu (w tym przenoszenie bakterii, wirusów i grzybów), ale charakteryzują się ograniczonym przepływem gazowych substancji wdychanych w powietrzu, takich jak dym marshmallow i inne zapachy.
W związku z tym nie ma dowodów na to, że cząsteczki zawierające wirusa, począwszy od 0,1 µm, mogą być przenoszone z powietrza wywiewanego do powietrza nawiewanego w prawidłowo działającym rekuperatorze obrotowym.
Ponieważ prędkość wirnika nie ma wpływu na natężenie przepływu, nie ma potrzeby wyłączania rekuperatorów obrotowych.
Prawidłowe działanie rekuperatorów obrotowych sprzyja bardziej intensywnej wymianie ciepła.
Wiadomo, że transfer/przepływ w rekuperatorze osiąga maksymalną wartość przy niskim natężeniu przepływu, dlatego zaleca się utrzymywanie wysokich wartości transferu ciepła.
Jeśli istnieje podejrzenie przepływu w sekcjach rekuperacji, konieczne jest sprawdzenie i wdrożenie kontroli tłumienia i/lub obejścia (niektóre systemy mogą być wyposażone w kontrolę obejścia), aby zapobiec przepływowi powietrza z obszaru o wyższym tłumieniu po stronie powietrza nawiewanego do powietrza powrotnego.
Różnica ciśnień może być regulowana za pomocą przegród lub innych urządzeń. W każdym przypadku konieczne jest sprawdzenie wyposażenia sekcji odzysku ciepła poprzez pomiar różnicy ciśnień.
Aby zapewnić bezpieczeństwo, personel serwisowy musi przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i używać środków ochrony osobistej (PPE).
Przenoszenie cząsteczek wirusa przez jednostki odzysku ciepła nie stanowi problemu, jeśli centrala wentylacyjna jest wyposażona w dwusekcyjny rekuperator płytowy z przerywanym nośnikiem ciepła lub inną jednostkę odzysku ciepła, która gwarantuje 100% separację powietrza nawiewanego i wywiewanego.

Bezpieczeństwo powietrza recyrkulacyjnego

Cząsteczki wirusów mogą również powracać do pomieszczenia wraz z powietrzem recyrkulacyjnym przez przewody dzwonowe.

Pomimo faktu, że obecnie nie ma danych na temat przenoszenia infekcji COVID-19 przez powietrze recyrkulacyjne z AHF, należy zwrócić uwagę na jakość powietrza recyrkulacyjnego. Zastosowanie w tym celu polepszaczy bakteriobójczych ultrafioletowych (UV) jest bardzo skutecznym środkiem przeciwwirusowym. Nadają się one do instalacji zarówno w rurociągach dolnych do dezynfekcji recyrkulowanego powietrza i filtrów recyrkulacyjnych, jak i w rurociągach górnych do bakteriobójczej obróbki wymienników ciepła i powietrza dostarczanego do pomieszczenia.

Od wielu lat impregnacja UV jest szeroko stosowana do odkażania mikrobów, bakterii i wirusów. A teraz, podczas epidemii COVID-19, renomowane organizacje międzynarodowe, takie jak OIE i Międzynarodowe Stowarzyszenie UV, zdecydowanie zalecają stosowanie promieniowania UV do skażania powietrza i zapobiegania rozprzestrzenianiu się czynników chorobotwórczych.

Czyszczenie linii energetycznych nie ma praktycznego efektu

Czyszczenie przewodów wentylacyjnych nie jest skutecznym środkiem zapobiegania rozprzestrzenianiu się infekcji w budynkach, ponieważ ze względu na prawidłowe funkcjonowanie sekcji odzysku ciepła i wykluczenie recyrkulacji, AHV nie jest źródłem zanieczyszczenia. Wirusy, które znajdują się w cząsteczkach, nie osadzają się w kanałach wentylacyjnych i z reguły są pochłaniane przez przepływ wiatru.
Dlatego nie ma potrzeby wprowadzania żadnych zmian w zwykłych procedurach czyszczenia i konserwacji kanałów powietrznych.
Znacznie ważniejsze jest zwiększenie dopływu świeżego powietrza i wykluczenie recyrkulacji powietrza, zgodnie z powyższymi zaleceniami.

Filtry

Czasami filtry są instalowane w centralnych klimatyzatorach i kanałach recyrkulacji powietrza powrotnego. Klasa skuteczności tych filtrów jest standardowa (G4 / M5), a nie HEPA lub ULPA, i nie zapewniają one skutecznej filtracji cząstek zawierających wirusy.

W centralnych klimatyzatorach instalowane są mniej skuteczne filtry (G4 / M5), których celem jest ochrona sprzętu przed piłą. Filtry te nie mogą odfiltrowywać cząsteczek zanieczyszczeń, ponieważ cząsteczki wirusów będą odprowadzane do powietrza wywiewanego (patrz sekcja "Bezpieczeństwo powietrza recyrkulowanego").
Jeśli chodzi o wymianę filtrów, wystarczy przeprowadzić normalne procedury konserwacyjne. W tym kontekście filtry nie są źródłem zanieczyszczeń, ale zmniejszają zużycie powietrza nawiewanego, co sprzyja zanieczyszczeniu pomieszczeń.
Dlatego wymiana filtrów musi być przeprowadzana zgodnie ze zwykłą procedurą - po przekroczeniu różnicy ciśnień na filtrze lub zgodnie z harmonogramem konserwacji.
Personel obsługujący systemy HVAC jest narażony na ryzyko, jeśli wymiana filtrów (zwłaszcza filtrów powietrza wywiewanego) odbywa się z naruszeniem zasad bezpieczeństwa i bez użycia środków ochrony osobistej. W celu zapewnienia bezpieczeństwa osób należy zawsze zapobiegać obecności aktywnego materiału mikrobiologicznego na filtrach, w tym żywych wirusów. Jest to szczególnie ważne w każdym budynku, w którym niedawno wykryto infekcję.
Filtry należy wymieniać po wyłączeniu systemu, nosząc rękawice ochronne, maski oddechowe i wyrzucając je do hermetycznych worków.
Klimakonwektory i wewnętrzne bloki systemów klimatyzacji są wyposażone w zgrubne filtry oczyszczające, które praktycznie nie filtrują cząstek.
Wirusy na powierzchni wymiennika ciepła klimakonwektora giną przy ogrzewaniu do 60°C przez rok i przy ogrzewaniu do 40°C przez jeden dzień.
Zaleca się, aby wentylatory klimakonwektorów pracowały bez przerwy, ponieważ wirus zatrzymany przez wiatr na filtrze lub powierzchni wymiennika ciepła po ponownym włączeniu wentylatora może oderwać się i ponownie dostać się do powietrza w pomieszczeniu.

Wymiana zewnętrznych filtrów powietrza nie jest konieczna.

Czy należy wymieniać filtry zewnętrzne, jeśli wyloty powietrza znajdują się blisko wlotów powietrza?

W nowoczesnych systemach wentylacyjnych lub centralnych klimatyzatorach filtry dokładne do dokładnego oczyszczania powietrza zewnętrznego (klasa filtra F7 lub F8) są instalowane bezpośrednio za wlotem powietrza zewnętrznego, które odfiltrowują stałe cząstki powietrza zewnętrznego.
Rozmiar cząstek koronawirusa w zakresie 80-160 nm (0,1 µm) jest mniejszy niż gęstość filtrów F8 (skuteczność wypełnienia wynosi 65-90% dla 0,1 µm), ale duża liczba takich cząstek osiada na włóknach filtra zgodnie z mechanizmem dyfuzji. Dyfuzyjny mechanizm osadzania cząstek na filtrze opiera się na kontakcie najbardziej korozyjnych cząstek o średnicy <0,1 mikrona z cząstkami powietrza i dalszej absorpcji tych pierwszych podczas przechodzenia przez filtr. Takie cząstki zaczynają oddalać się od linii przepływu wiatru na odległość przekraczającą ich średnicę. Zwiększa to prawdopodobieństwo, że cząstka osiądzie na materiale filtrującym. Przy niskich prędkościach przepływu wiatru mechanizm ten staje się zdominowany przez cząstki o rozmiarze mniejszym niż 0,1 mikrona. Cząsteczki COVID-19 agregują się również z większymi cząsteczkami wypełniającymi filtry.
Oznacza to, że w niektórych przypadkach skażenia wirusami otaczającego powietrza standardowe filtry dokładne do oczyszczania otaczającego powietrza zapewniają rozsądną ochronę przy niskich stężeniach zanieczyszczeń, a czasami całkowicie odrzucają wirusy.
Dlatego też nie zaleca się częstszej wymiany istniejących filtrów powietrza zewnętrznego i zastępowania ich filtrami innego typu.

Oczyszczacze powietrza w pomieszczeniu mogą być przydatne w niektórych sytuacjach

Oczyszczacze powietrza skutecznie usuwają cząsteczki zanieczyszczeń z powietrza.
Aby były skuteczne, oczyszczacze powietrza muszą mieć co najmniej skuteczne filtry HEPA.
Niestety, większość przystępnych cenowo oczyszczaczy powietrza nie jest wystarczająco wydajna.
Urządzenia wykorzystujące metody filtracji elektrostatycznej (nie mylić z jonizatorami pokojowymi) również często działają całkiem dobrze. Ponieważ przepływ powietrza przez oczyszczacze jest ograniczony, powierzchnia, którą mogą skutecznie obsłużyć, jest często dość mała, mniejsza niż 10^m2.
Decydując się na korzystanie z oczyszczacza powietrza (ponownie: zwiększona wymiana powietrza jest znacznie skuteczniejsza), zaleca się umieszczenie urządzenia bezpośrednio w obszarze roboczym.
Skutecznym środkiem do zabijania bakterii i wirusów są również specjalistyczne urządzenia do oczyszczania powietrza za pomocą promieniowania ultrafioletowego, które instaluje się w powietrzu lub w pomieszczeniu. Jest to szczególnie ważne w przypadku placówek służby zdrowia.

Instrukcje dotyczące korzystania z urządzenia Unitase crisper:

Konieczne jest czyszczenie muszli klozetowych zamkniętymi chrupkami, aby zapobiec wydostawaniu się kropelek powietrza.
Ważne jest, aby zamknięcia wodne (syfony) były zawsze wypełnione wodą.

KRÓTKA PREZENTACJA PRAKTYCZNYCH ŚRODKÓW DZIAŁANIA SYSTEMÓW INŻYNIERYJNYCH BUDYNKU.

1. Zapewnienie wentylacji pomieszczeń powietrzem zewnętrznym.

2. Zmiana ustawienia czasu uruchamiania i wyłączania systemów wentylacyjnych budynku zgodnie z obliczonym / projektowym zużyciem powietrza odpowiednio o co najmniej 2 lata wcześniej i później.

3. W nocy i w dni powszednie nie włączać systemu wentylacji, ale ustawić go na niższy poziom wydajności

4. Zapewnić regularną kontrolę okien (wietrzenie) (nawet w pomieszczeniach z wentylacją mechaniczną).

5. Zapewnić nieprzerwaną wentylację w pomieszczeniach toalet.

6. Zapobieganie otwieraniu okien w toaletach w celu zapewnienia odpowiedniego kierunku wentylacji.

7. Przełączanie klimatyzatorów z recyrkulacją tylko do pracy ze 100% redukcją powietrza zewnętrznego.

8. Sprawdzić urządzenia do odzysku ciepła i upewnić się, że przepływ powietrza mieści się w dopuszczalnych granicach.

9. Całkowite wyłączenie klimakonwektorów lub zapewnienie nieprzerwanej pracy ich wentylatorów. 10.

10. Nie zmieniać ustawień ogrzewania, chłodzenia i chłodzenia. 11.

11. Nie należy planować czyszczenia linii energetycznych w okresie epidemii.

12. Wymieniać filtry zewnętrzne w obszarach wlotu powietrza nawiewanego i wylotu powietrza wywiewanego zgodnie ze zwykłym harmonogramem zgodnie z harmonogramem konserwacji.

13. Regularne prace związane z wymianą i konserwacją filtrów należy wykonywać przy użyciu sprzętu ochronnego, w tym okularów ochronnych, masek / respiratorów klasy P2 lub wyższej, kombinezonów ochronnych i rękawic.

Uwaga! Aby zapewnić bezpieczeństwo osobiste, należy zawsze zapobiegać obecności aktywnego materiału mikrobiologicznego, w tym żywych wirusów, na filtrach.

przez REHVA - Europejskie Stowarzyszenie Pracowników Służby Zdrowia

(https://www.rehva.eu/fileadmin/user_upload/REHVA_COVID-19_guidance_docum...)

sie